چه آغوش کوتاه یا یک آغوش استخوان خردکننده خرسی، کمتر کسی می‌تواند آرامش در آغوش گرفتن عزیزان را انکار کند. به نقل از گاردین، کارشناسان، معتقدند در آغوش گرفتن مجموعه‌ای از فواید جسمی و روانی به همراه دارد. انسان‌ها تنها موجودی نیستند که عزیزان خود را در آغوش می‌گرند. گونه‌های مختلفی از میمون‌ها نیز این […]
چه آغوش کوتاه یا یک آغوش استخوان خردکننده خرسی، کمتر کسی می‌تواند آرامش در آغوش گرفتن عزیزان را انکار کند.
به نقل از گاردین، کارشناسان، معتقدند در آغوش گرفتن مجموعه‌ای از فواید جسمی و روانی به همراه دارد. انسان‌ها تنها موجودی نیستند که عزیزان خود را در آغوش می‌گرند. گونه‌های مختلفی از میمون‌ها نیز این رفتار را در مقابل هم نوعان خود انجام می‌دهند. پروفسور رابین دانبار، روانشناس تکاملی در دانشگاه آکسفورد و نویسنده کتاب «مغز اجتماعی» می‌گوید: روش اصلی پیوند اجتماعی برای ایجاد روابط از طریق لمس فیزیکی است.
آنچه پشت فواید علمی در آغوش گرفتن است، تحریک یک سیستم عصبی بسیار پیچیده در پوست است که به در آغوش گرفته شدن و نوازش پاسخ میدهد، باعث ترشح هورمون اندورفین در مغز و در نتیجه احساس آرامش و خوشحالی می‌شود. در حالی که ترشح اندورفین به ایجاد و حفظ روابطی صمیمی کمک می‌کند، مزایای در آغوش گرفتن به سایر زمینه‌های سلامتی و تندرستی نیز گسترش می‌یابد.
اکثر افراد می‌دانند که در آغوش گرفته شدن احساس خوبی دارد، اما کمتر کسی به فواید این حس دلنشین فکر می‌کند. آغوش می‌تواند بر پاسخ‌های ایمنی بدن تأثیر بگذارد. در یک مطالعه، محققان دانشگاه کارنگی ملون در ایالات متحده ارتباطی بین دفعات به آغوش کشیدن افراد و توانایی آنها در مبارزه با سرماخوردگی پیدا کردند.
کسانی که در ۱۴ روز قبل از قرار گرفتن در معرض ویروس سرماخوردگی معمولی در آغوش گرفته می‌شوند، در مقایسه با افرادی که در آغوش گرفته نمی‌شوند، کمتر احتمال مبتلا شدن دارند و حتی در صورت ابتلا نیز علائم کمتری را تجربه می‌کنند.
مطالعه دیگری نشان داد زنانی که همسران خود را قبل از یک تجربه استرس‌زا در آغوش می‌گیرند، استرس بیولوژیکی کمتری را تجربه می‌کنند. به طور کلی در آغوش گرفتن عزیزان برای مدیریت اضطراب یا کاهش سطح استرس افراد بسیار مفید است. هورمون‌هایی که در تعدیل این اثرات نقش دارند، می‌توانند در عرض چند دقیقه آزاد شوند، بنابراین ۳ دقیقه برای بهره‌مندی از مزایای در آغوش گرفتن عالی است.
جالب اینجاست که در آغوش گرفتن انواع مختلفی دارد که هر کدام تأثیرات متفاوتی بر فرد می‌گذارند. روانشناسان از رایج‌ترین نوع در آغوش گرفتن به عنوان آغوش سریع یاد می‌کنند. مدت زمان در آغوش گرفتن بسیار مهم است. اگرچه طول در آغوش گرفتن بستگی به ترجیحات فردی اشخاص دارد، اما محققان دانشگاه بریستول طول مدت در آغوش گرفتن و تأثیرات آن را نیز مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داده است اگر طول مدت در آغوش گرفتن خیلی کوتاه باشد ممکن است افراد مزایا و احساسات خوب آن را تجربه نکنند. در مقابل، آغوش‌های بیش از حد طولانی نیز باعث معذب شدن افراد می‌شود.
در نتیجه بررسی‌ها، محققان آغوش‌های پنج تا ۱۰ ثانیه‌ای را پیشنهاد کردند. هنگامی که احساس ناراحتی می‌کنید یا اخبار وحشتناکی دریافت کرده اید، در آغوش گرفته شدن باعث آرامش و حمایت عاطفی شود. انواع دیگر در آغوش گرفتن که تأثیرات مختلفی بر فرد خواهند گذاشت در شرایط‌های استرس‌زا یا جشن گرفتن است. افرادی که در زمینه‌های ورزشی یا سیاست فعالیت می‌کنند نیز انواع در آغوش گرفتن متفاوتی دارند.
برای مثال تحقیقات نشان میدهد بازیکنانی که یکدیگر را در آغوش می‌کشند درصد موفقیت بیشتری در طول فصل خواهند داشت. ورزش برای این بازیکنان بیشتر از یک شغل و نوعی پیوند اجتماعی با تیمی منسجم است. در مقابل، در آغوش گرفتن در محیط‌های حرفه‌ای می‌تواند احساسی ناخوشایند به همراه داشته باشد. بنابراین، جای تعجب نیست وقتی سیاستمداران این کار را انجام می‌دهند اغلب معذب به نظر می‌رسند.
حالا می‌دانیم در آغوش گرفتن شخصی عزیز پیش از یک رویداد استرس‌زا می‌تواند به کاهش احساسات منفی کمک کند، اما اگر کسی را برای در آغوش گرفتن نداشته باشید چه؟ خوشبختانه، تحقیقات نشان میدهد که قرار دادن دستان بر روی قلب یا شکم یا نوازش پوست بازو‌های خود نیز تأثیر مشابهی به همراه دارد. هنگامی که دانشمندان دانشگاه گوته در آلمان تأثیر این حرکات خودآرامبخش را با آغوش گرفته شدن مقایسه کردند، دریافتند که هر دو گروه در واکنش به موقعیت‌های استرس‌زا مقادیر کمتری از هورمون استرس کورتیزول ترشح می‌کنند.
فرارو
